Tawerna pod Jednonogim Centaurem

Siobhan

To ja tylko zaznaczę, że się zgadzam z Ireth, że odbiorcy, oczywiście.
I tak btw też lubię Słowackiego. Gałczyńskiego, wstyd przyznać, nie znam za dobrze, ale postaram się to zmienić w najbliższym czasie.
No i oczywiście, zawsze, Leśmian. Podoba mi się u niego taka baśniowość, zarówno w treści jak i w samym języku.

Ja w ogóle nie umiem brać poezji tak czysto na logikę. Może w niektórych przypadkach powinnam, nie wiem, ale tak czy inaczej nie potrafię.

Amaranta

Siobhan

Tetmajer i Staff też napisali dużo pięknych wierszy, oj tak.
Ja nienawidzę rozkładania wierszy na części pierwsze. To najlepszy sposób, żeby zabić poezję, moim zdaniem. Może dlatego, że ja ją raczej "czuję" niż interpretuję i analizuję.
Nie lubię analizy. To znaczy, oczywiście, zwracam uwagę na język i często męczę znajomych opowiadając im, jak piękne jest jakieś sformułowanie, ale jakoś nie przemawia do mnie taka szczegółowa analiza. Jak Leśmian używał przyimka (natknęłam się na coś takiego jak szukałam materiałów do mojej pracy maturalnej).
Schopenhauer miał rację. Very Happy

Myślę, że kiedy ktoś jest "wielki" lub po prostu dobry, większa grupa ludzi dostrzega w jego twórczości coś wartościowego. To znaczy, jeśli dzieło ma w sobie "to coś", ludzie to zauważą. Tak mi się wydaje.

Ireth

Amaranta

Ireth, wybierasz się może na filologię polską? Razz

Ireth

czemu? romantycy podobno mają tam ciężkie życie. a ja, jak widzisz, mam pewne swoje koniki.

zresztą dawniej tak, teraz nie chcę filologii. są inne ciekawe rzeczy po których można dostać pracę.

Amaranta

Czemu? Skojarzyło mi się z Twoim zamiłowaniem do literatury.
Owszem, jest wiele ciekawych rzeczy, które może studiować, aczkolwiek ja osobiście - wszelkie - filologie uważam, że jedne z tych ciekawszych Wink

A jeszcze wracając do naszej dyskusji, bo mi się przypomniało. Jakiś czas temu miałam do czynienia z młodzieżą z Litwy w wieku szkolnym i co mnie mocno zaskoczyło - nie znali Mickiewicza... Nie wiem, może to normalne, może dla Litwinów Mickiewicz nie jest tym samym czym dla Polaków, jednak zdziwiło mnie trochę.

Ireth

miłość do literatury potrafi zniszczyć człowiekowi życie :] może dlatego starannie unikam tematów maturalnych z sekcji "literatura".

pani Maria Nurowska napisała kiedyś taki fragment:
Chcąc skrócić sobie czas oczekiwania, spacerowała, przecięła skwer, na którym stał podświetlony pomnik poety. Poeta jedną ręką przytrzymywał połę płaszcza, drugą zaś miał wyciągniętą przed siebie, na jego twarzy malowała się zaduma. Towarzyszyła mu skrzydlata muza z harfą. Jak wyczytała w przewodniku, był to poeta romantyczny Adam Mickiewicz, do którego przyznawali sie Polacy, Litwini i Białorusini, a jego pomnik stał na skwerze w ukraińskim mieście.

są różni Litwini, jak i różni Polacy. a Mickiewicz był Polakiem.

i tak na marginesie, Lwów... cóż. jest polski.

Siobhan

Zagranicznych poetów chyba trudno dostać w Polsce. Też macie takie wrażenie? Ja w Warszawie niewiele znalazłam.
Oczywiście, można czytać w internecie (co robię), ale nie lubię tego.

Ireth

ja nie wiem, nie za bardzo mnie stać więc nawet nie szukam.
może tylko Baudelaire, kto wie, czy bym się nie skusiła. i Dylan Thomas.

wracając do tematu tematu - skończyłam ostatnio Śniadanie u Tiffany'ego i czuję się strasznie zakochana w tej książce. ach, New York, New York.

Amaranta

Ireth

bo Litwa była polska. wtedy jeszcze.
ja również w wieku wczesnoszczenięcym odmówiłam deklamowania inwokacji, twierdząc, że jestem Polką i nie będę wzdychać do Litwy, ale nie miałam racji.

jak dla mnie z Litwą jak z Gdańskiem. nigdy nie wiadomo za bardzo co i jak.

Sir

Litwy jeszcze nie odwiedziłam, ale Gdańsk jest dla mnie jednym z najpiękniejszych miast w Polsce, chociaż aktualnie i tak najbardziej ukochałam Cieszyn, ach! O czytaniu mowa - właśnie skończyłam zgłębiać "Dzieje europejskiej filozofii klasycznej" Świeżewskiego w ramach literatury z jakże cudownego przedmiotu, tj. filozofii z logiką. Polecam fanom myślenia oraz rozmyślania na tematy wszelkie!

Siobhan

A ja czytam "Small Places, Large Issues: An Introduction to Social and Cultural Anthropology".
I jeszcze "Art of Northern Tlingit" na prezentację. I coś o rysunkach z Lascaux. Razz

Myśka

w końcu przeczytałam Władcę Much Williama Goldinga. i przeczytałam za jednym zamachem, jednym tchem właściwie. ciężko jest polecać literaturę genialną, bo nie wiem czy mam pisac o języku i klimacie, czy o fabule, czy o problematyce, która zostaje w głowie na zawsze chyba. to jest bardzo straszna książka. nie wiem czy kiedykolwiek czytałam straszniejszą. ale polecam każdemu, bo i tak od tego typu rozmyślań nikt inteligentny i wrażliwy nie ucieknie, a lepiej przez to przejść w towarzystwie genialnej prozy.